Jako\u015b\u0107 obraz\u00f3w w medycynie nuklearnej jest zwi\u0105zana bezpo\u015brednio z metod\u0105 obrazowania i w\u0142a\u015bciwo\u015bciami zmiennych parametr\u00f3w systemu obrazowania konkretnych urz\u0105dze\u0144<\/strong><\/p>\n

\nG\u0142\u00f3wnymi czynnikami branymi pod uwag\u0119 przy tworzeniu obraz\u00f3w jest kontrast, rozdzielczo\u015b\u0107, poziom zniekszta\u0142ce\u0144 i artefakt\u00f3w oraz stosunek sygna\u0142u u\u017cytecznego do szumu. Organizm ludzki zawiera wiele struktur powoduj\u0105cych powstawanie niepo\u017c\u0105danych szum\u00f3w, b\u0105d\u017a t\u0142umi\u0105ce sygna\u0142 u\u017cyteczny Proces obrazowania i wp\u0142yw stratnej kompresji, kt\u00f3re eliminuj\u0105 wysokocz\u0119stotliwo\u015bciowe szczeg\u00f3\u0142y obrazu, mog\u0105 wprowadza\u0107 dodatkowe zniekszta\u0142cenia kszta\u0142tu i wzajemnego po\u0142o\u017cenia struktur w obrazie. Ka\u017cdy system obrazowania w medycynie ma za zadanie wyra\u017cenie w skali barwnej lub monochromatycznej specyficznych r\u00f3\u017cnic mi\u0119dzy tkankami cia\u0142a pacjenta<\/p>\n

\n\u00a0\u00a0<\/p>\n

\nZNIEKSZTA\u0141CENIA<\/strong> obrazu ? os\u0142abianie foton\u00f3w<\/em><\/p>\n

\nKontrast jest najbardziej podstawow\u0105 z cech charakterystycznych dla dynamiki obrazu. W du\u017cym stopniu wp\u0142ywa na niego technika przetworzenia r\u00f3\u017cnic warto\u015bci wielko\u015bci charakteryzuj\u0105cych tkanki. Dynamika obrazowych danych medycznych uzyskanych podczas akwizycji jest bardzo zr\u00f3\u017cnicowana zar\u00f3wno w obr\u0119bie jednej metody obrazowania, jak i pomi\u0119dzy r\u00f3\u017cnymi metodami tworzenia obraz\u00f3w w medycynie.<\/p>\n

\nWszystkie metody obrazowania wprowadzaj\u0105 pewne ?rozmycie? obrazu w procesie przetwarzania danych rzeczywistych struktur wewn\u0119trznych na posta\u0107 obrazu. Efektem zamazania jest redukcja kontrastu i szczeg\u00f3\u0142\u00f3w, podczas gdy du\u017ce obiekty pozostaj\u0105 nie zmienione. Zwi\u0119kszenie rozdzielczo\u015bci tworzonych w systemie obraz\u00f3w eliminuje efekt rozmycia oraz wyostrza drobne struktury bardzo wa\u017cne w diagnostyce.<\/p>\n

\nWszelkie zak\u0142\u00f3cenia i szumy, z kt\u00f3rymi nawet system konwersji danych na obraz nie jest w stanie da\u0107 sobie rady, powstaj\u0105 sprz\u0119towo podczas badania. Aby wyja\u015bni\u0107, jakie procesy wp\u0142ywaj\u0105 na pogorszenie uzyskanych obraz\u00f3w, trzeba wiedzie\u0107, dzi\u0119ki jakim zjawiskom uzyskuje si\u0119 surowe dane do zobrazowania. Przedstawi\u0119 to na przyk\u0142adzie emisyjnej tomografii pozytonowej PET.<\/p>\n

\nPET<\/strong><\/p>\n

\nPowstaj\u0105ce w rozpadzie promieniotw\u00f3rczym pozytony, po przebyciu drogi kilku milimetr\u00f3w, zderzaj\u0105 si\u0119 z elektronami zawartymi w tkankach cia\u0142a ulegaj\u0105c anihilacji (procesowi oddzia\u0142ywania cz\u0105stki z odpowiadaj\u0105c\u0105 jej antycz\u0105stk\u0105 ? w tym przypadku elektronem). W wyniku anihilacji pary elektron – pozyton powstaj\u0105 dwa kwanty promieniowania elektromagnetycznego (fotony) poruszaj\u0105ce si\u0119 w przeciwnych kierunkach (pod k\u0105tem 180\u00b0) i posiadaj\u0105ce energi\u0119 o warto\u015bci 511 keV ka\u017cdy. Fotony te rejestrowane s\u0105 jednocze\u015bnie przez dwa z wielu detektor\u00f3w ustawionych pod r\u00f3\u017cnymi k\u0105tami w stosunku do cia\u0142a pacjenta, w wyniku czego mo\u017cna okre\u015bli\u0107 dok\u0142adne miejsce powstania pozyton\u00f3w. W tym momencie mog\u0105 wyst\u0105pi\u0107 zjawiska powoduj\u0105ce zniekszta\u0142cenie otrzymywanego obrazu. Jednym z nich jest zjawisko rozpraszania foton\u00f3w. Powoduje ono powstawanie efektu, w wyniku kt\u00f3rego mylnie jest interpretowane po\u0142o\u017cenie pozytonu ? dwa fotony poruszaj\u0105ce si\u0119 po r\u00f3\u017cnych torach i w r\u00f3\u017cnych kierunkach przypadkowo padaj\u0105 na przeciwleg\u0142e do siebie detektory (koincydencja dwu nie powi\u0105zanych ze sob\u0105 foton\u00f3w) lub nast\u0119puje przesuni\u0119cie koincydencyjne. Sposobem redukcji efektu jest wyd\u0142u\u017cenie przegr\u00f3d mi\u0119dzy detektorami, zmniejszaj\u0105c tym samym \u015brednic\u0119 wewn\u0119trzn\u0105 ko\u0142a pier\u015bcieni, do kt\u00f3rego wprowadzany jest pacjent. Cz\u0119\u015b\u0107 foton\u00f3w ulega os\u0142abieniu przy przej\u015bciu przez tkanki (efekt zale\u017cy od miejsca emisji ? im g\u0142\u0119biej w organi\u017amie zachodzi zjawisko os\u0142abiania, tym mniejsza b\u0119dzie liczba zlicze\u0144). W celu poprawy jako\u015bci otrzymywanych obraz\u00f3w stosuje si\u0119 korekcj\u0119 os\u0142abiania ? AC (Attenuation Correction). Polega ona na uzyskaniu macierzy lub mapy wsp\u00f3\u0142czynnik\u00f3w korekcji os\u0142abienia ACF (Attenuation Correction Factor). Uzyskuje si\u0119 j\u0105 wykonuj\u0105c dwa skany: pusty i transmisyjny. Skan pusty wykonuje si\u0119 przy pomocy obracaj\u0105cego \u017ar\u00f3d\u0142a pozytonowego, kr\u0105\u017c\u0105cego po okre\u015blonej \u015brednicy wewn\u0119trznej bez obiektu badania (os\u0142abiaj\u0105cego), natomiast wykonywanie skanu transmisyjnego przebiega podobnie jak skanu pustego, jednak z obiektem badania umieszczonym w osi obrotu \u017ar\u00f3d\u0142a. Uzyskane w ten spos\u00f3b dane s\u0105 ze sob\u0105 por\u00f3wnywane i w efekcie otrzymuje si\u0119 wsp\u00f3\u0142czynniki korekcji os\u0142abienia ACF.<\/p>\n

\nUzyskanie jak najwy\u017cszej jako\u015bci obrazu i widoczno\u015bci struktur ograniczone jest wieloma kompromisami pomi\u0119dzy przeciwstawnymi wp\u0142ywami poszczeg\u00f3lnych element\u00f3w obrazowania na jako\u015b\u0107 obrazu i warunki badania, np. pomi\u0119dzy wielko\u015bci\u0105 dawki poch\u0142oni\u0119tej przez pacjenta ? a czasem badania. Je\u015bli optymalizuje si\u0119 parametry pod k\u0105tem jednego z element\u00f3w jako\u015bci obrazu, cz\u0119sto nie najlepiej wp\u0142ywa to na inne czynniki sk\u0142adowe obrazu. W\u0142a\u015bciwo\u015bci techniki obrazowania musz\u0105 by\u0107 starannie dobrane do specyficznych wymaga\u0144 oceny klinicznej obraz\u00f3w przez specjalist\u00f3w.<\/p>\n

Autor: TEKST: ANDRZEJ CZERWIEC<\/i><\/p>\n","protected":false},"excerpt":{"rendered":"

Jako\u015b\u0107 obraz\u00f3w w medycynie nuklearnej jest zwi\u0105zana bezpo\u015brednio z metod\u0105 obrazowania i w\u0142a\u015bciwo\u015bciami zmiennych parametr\u00f3w systemu obrazowania konkretnych urz\u0105dze\u0144. G\u0142\u00f3wnymi czynnikami branymi pod uwag\u0119 przy tworzeniu obraz\u00f3w jest kontrast, rozdzielczo\u015b\u0107, poziom zniekszta\u0142ce\u0144 i artefakt\u00f3w oraz stosunek sygna\u0142u u\u017cytecznego do szumu.<\/p>\n","protected":false},"author":3,"featured_media":0,"comment_status":"open","ping_status":"open","sticky":false,"template":"","format":"standard","meta":{"_mi_skip_tracking":false,"_monsterinsights_sitenote_active":false,"_monsterinsights_sitenote_note":"","_monsterinsights_sitenote_category":0,"footnotes":""},"categories":[],"tags":[157],"class_list":["post-3472","post","type-post","status-publish","format-standard","tag-igus"],"_links":{"self":[{"href":"https:\/\/www.designnews.pl\/wp-json\/wp\/v2\/posts\/3472","targetHints":{"allow":["GET"]}}],"collection":[{"href":"https:\/\/www.designnews.pl\/wp-json\/wp\/v2\/posts"}],"about":[{"href":"https:\/\/www.designnews.pl\/wp-json\/wp\/v2\/types\/post"}],"author":[{"embeddable":true,"href":"https:\/\/www.designnews.pl\/wp-json\/wp\/v2\/users\/3"}],"replies":[{"embeddable":true,"href":"https:\/\/www.designnews.pl\/wp-json\/wp\/v2\/comments?post=3472"}],"version-history":[{"count":0,"href":"https:\/\/www.designnews.pl\/wp-json\/wp\/v2\/posts\/3472\/revisions"}],"wp:attachment":[{"href":"https:\/\/www.designnews.pl\/wp-json\/wp\/v2\/media?parent=3472"}],"wp:term":[{"taxonomy":"category","embeddable":true,"href":"https:\/\/www.designnews.pl\/wp-json\/wp\/v2\/categories?post=3472"},{"taxonomy":"post_tag","embeddable":true,"href":"https:\/\/www.designnews.pl\/wp-json\/wp\/v2\/tags?post=3472"}],"curies":[{"name":"wp","href":"https:\/\/api.w.org\/{rel}","templated":true}]}}