Technologia uszczelniania odgrywa kluczową rolę dla Eclipse 500 VLJ
Samolot Eclipse 500 stosowany jest jako sześcioosobowa „taksówka powietrzna”
Ekstremalne gorąco i zimno, skrajne zmiany temperatury, ciśnienie, wilgotność, ozon i promieniowanie UV to tylko kilka nieprzyjaznych elementów, przed którymi stoi projektowanie samolotów. Elementy te okazały się głównymi kamieniami milowymi dla inżynierów z firmy Eclipse Aviation, którzy dokonywali specyfikacji pierścieni uszczelniających o przekroju okrągłym oraz uszczelek, aby uzyskać osiągi silnika zgodne z najnowocześniejszymi osiągnięciami technicznymi i otrzymać certyfikaty amerykańskiej administracji lotniczej Federal Aviation Administration (FAA).
Bardzo lekki samolot odrzutowy Eclipse 500 (VLJ) to prawdziwie rewolucyjna idea w przemyśle lotniczym. Samolot Eclipse 500 wykorzystywany jest przez firmy prowadzące usługi przewozów tzw. taksówek powietrznych, mając możliwość przewozu 6 pasażerów z punktu do punktu, a nie od portu do portu, tak jak czynią to tradycyjne linie lotnicze. Aby zamysł ten mógł odnieść sukces, koszty związane z eksploatacją tego samolotu muszą być na odpowiednio niskim poziomie. Firma jest przekonana, że samolot Eclipse może dostarczyć wymagane osiągi za część kosztów jej obecnych konkurentów.
Jeśli chodzi o projekt Eclipse 500 VLJ, firma Eclipse zawarła długoterminowy kontrakt z oddziałem Simrit firmy Freudenberg-NOK na dostarczanie uszczelek do tego programu. Obie firmy współpracowały przy projektowaniu i w procesie uzyskiwania certyfikatów dla uszczelek drzwi i w wybieraniu odpowiednich materiałów dla części składowych silników wraz z firmą budującą silniki Pratt & Whitney Canada (P&WC).
Przy rosnących kosztach paliw, osiągi aerodynamiczne stawały się w coraz większym stopniu czynnikiem o znaczeniu krytycznym – twierdzi Vinay Nilkanth, wiceprezes zajmujący się rozwojem działalności biznesowej w firmie Simrit.
Wszystkie złącza, w których skrzydła umocowane są do kadłuba, wymagają stosowania aerodynamicznych uszczelek, a ponadto muszą zapewniać znakomite osiągi aerodynamiczne i ulepszać ogólną wydajność samolotu – dodaje.
Firma Simrit ściśle współpracowała z personelem inżynieryjno-projektowym w procesie projektowania uszczelek drzwi firmy Eclipse. Wymieniliśmy informacje CAD i pliki IGUS przedstawiając zalecenia dotyczące współpracujących elementów składowych, aby uzyskać możliwie jak najlepszą opłacalność i skuteczność – opowiada Nilkanth. Obserwowaliśmy znaczną poprawę w zakresie wartości danych w miarę realizowania procesu specyfikowania, aby projekt mógł uzyskać konieczne certyfikaty FAA i przyczynić się do otrzymania ogólnego certyfikatu dla samolotu.
Inżynierowie firmy Simrit pracowali razem z Eclipse w procesie analizy wartości i analizy projektu, skupiając uwagę na tolerancjach dla komponentów i zaleceniach w zakresie materiałów stosowanych do uszczelek drzwi.
We wrześniu 2006 roku amerykańska administracja lotnicza Federal Aviation Administration udzieliła pełnej autoryzacji dla Eclipse 500® VLJ. Nilkanth twierdzi, że firma Simrit jest dumna z pracy wykonanej wspólnie z Eclipse, ponieważ bez rozwiązania kwestii uszczelek drzwi uzyskanie certyfikatów byłoby znacznie opóźnione.
Odpowiedni dobór materiałów, projekt i innowacje technologiczne stanowiły atuty Eclipse, pomagając w przejściu procesu certyfikacji.
Jako napęd małego samolotu odrzutowego Eclipse wykorzystuje dwa PW610F silniki turbinowe firmy P&WC. Ponieważ firma Simrit również współpracuje bezpośrednio z P&WC, zapewniła zasoby techniczne konieczne do pomagania przy szczegółowych analizach wymaganych dla specyfikacji wyspecjalizowanych uszczelek i materiałów, łącznie z silikonowymi pierścieniami uszczelniającymi i pierścieniami o przekroju okrągłym przeznaczonymi dla silnika odrzutowego.
Jednym z wyzwań było określenie właściwych rozwiązań, aby zagwarantować zarówno niskotemperaturowe osiągi i niższe koszty w zastosowaniach związanych z wyższymi temperaturami. W przeciwieństwie do innych samolotów handlowych, takich jak Boeing 737 lub Airbus, samolot Eclipse 500® lata na nieco mniejszych wysokościach, przy których temperatury silnika nie są tak wysokie.
Naszym celem było dopasowanie oczekiwań dotyczących osiągów przy różnych temperaturach, starannie wybierając rodzaje stosowanych materiałów – podkreśla Nilkanth.
Twierdzi, że największym wyzwaniem tego zastosowania było zrównoważenie zbliżania się do wysokotemperaturowych osiągów większego samolotu, jednocześnie osiągając osiągi niskotemperaturowe.
Na ogół musimy pracować z rozwiązaniami wysokotemperaturowymi, lecz materiały wysokotemperaturowe nie są tak dobre jak w przypadku niskotemperaturowych – twierdzi. Zarówno wydajność paliwa, a nawet w jeszcze większym stopniu kompatybilność z konkretnymi paliwami do samolotów odrzutowych i smarami, okazały się istotne w spełnianiu wymagań związanych z tym konkretnym zastosowaniem.
Simrit ściśle współpracował z P&WC w celu oferowania zaleceń dotyczących właściwości materiałowych i testowania koniecznych do spełnienia warunków. Właściwości niskotemperaturowe, zwłaszcza właściwości szkła, to jeden z zastosowanych kryteriów, wraz z zachowywaniem cech fizycznych w większym zakresie temperatur i dopasowania do kompresji.
dn
