Trudno sobie dzisiaj wyobrazić system CAD bez możliwości projektowania bryłowego, powierzchniowego, choćby na podstawowym poziomie, wykorzystującego parametry pozwalające na wprowadzanie zmian. Tak samo jak system CAM bez opcji wszechstronnego wyboru strategii i operacji obróbczej i możliwości analizy programu technologicznego opartej na wizualizacji ruchu narzędzia
Nawet proste systemy CAD, które jeszcze kilka lat temu oferowały niewiele ponad szybkie tworzenie dokumentacji technicznej w postaci rysunku 2D, obecnie musiały rozszerzyć swoją funkcjonalność o projektowanie przestrzenne. Na szczęście już minęły czasy kiedy o wyborze systemu decydowały testy realizowane ze stoperem w ręku, czy liczba kliknięć myszą potrzebnych do realizacji wyznaczonych zadań geometrycznych. Choć z pewnością funkcjonalność wciąż jest obiektywnym wyróżnikiem systemów CAD. Ale rodzi się pytanie, czy w dobie zmieniających się wymagań rynku, kiedy firmy dostarczające swoje usługi, nawet aktualni liderzy w swoich branżach, ciągle muszą aktualizować ofertę, będąc jednocześnie pod dużą presją czasu i kosztów, systemy CAD oferujące jedynie przestrzenne modelowanie geometryczne pozwolą Firmom na elastyczne dostosowywanie się do wymagań rynku.
W kontekście wspomnianych wymagań rynkowych, zagadnienia podejmowane przez konstruktora wykraczają poza obszar modelowania geometrycznego. Tu z pomocą przychodzą rozwiązania PLM, Product Lifecycle Management, które wspierają zadania inżynierskie w kontekście procesów i celów biznesowych firmy. PLM jako koncepcja budowy zintegrowanego środowiska pracy dla wszystkich uczestników projektu zaczyna się od obszaru CAx, który jest jednym z pierwszych źródeł informacji o produkcie, w którym także jest definiowanych około 70% kosztów projektu realizowanych w poźniejszych fazach. Tak więc nie tylko funkcjonalność systemu Cax, ale cechy systemu pozwalające na projektowanie w kontekście procesów firmy stają się zasadniczym kryterium wyróżniającym wspomniane systemy. Pierwszą cechą jest zorientowanie oferowanej funkcjonalności na specyficzne procesy konstrukcyjno-produkcyjne realizowanych projektów. Inna jest na przykład specyfika projektów dotyczących karoserii samochodu, a inna budowa narzędzia typu tłocznik czy forma. Dobrym przykładem może być tzw. modelowanie funkcjonalne, bazujące na semantycznych cechach konstrukcyjnych. Każda funkcja jako zestaw różnych operacji realizowanych jednocześnie z uwzględnieniem specyficznych cech konstrukcyjnych detalu czy złożenia pozwala konstruktorowi na skoncentrowanie się na tym – co projektuje, a nie na tym – jak zaprojektować. Drugą cechą nowoczesnych systemów jest integrowanie wszystkich zadań inżynierskich w jednym środowisku. Dotyczy to zadań konstruktora, obliczeniowca, technologa, programisty itp. Dla każdego z nich podstawą wykonywania pracy jest informacja o produkcie. Praca na tym samym produkcie w jednym środowisku bez użycia dodatkowych interfejsów zapewnia zgodność danych, szybką propagację zmian. Z tym związana jest również otwartość nowoczesnych systemów Cax, pozwalająca na tworzenie wyspecjalizowanych aplikacji (np. symulacje wtrysku dla form wtryskowych) w środowisku tych systemów. Kolejną cechą jest możliwość budowania bazy wiedzy.
W oparciu o funkcje definiujące zasady projektowe czy sprawdzające, możliwe jest zautomatyzowanie stałych zadań konstrukcyjnych, a także szybkie budowanie kolejnych wersji, które powstają poprzez modyfikację parametrów zmieniających geometrię według zdefiniowanej wiedzy konstrukcyjnej. Tak więc, warto przed podjęciem decyzji o inwestycji związanej z system Cax, zastanowić się nad celami biznesowymi, które powinna wspierać planowana inwestycja.
